Ηδονή και Οδύνη. Τα δύο μέσα μαζικής καταστολής.

Ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν ήταν τόσο ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη.

Αυτοί που κινούν τα νήματα είναι τόσο καλά κρυμμένοι

που θα μπορούσε κανείς να πεί πως δεν υπάρχουν...

Δύο μεγάλοι συγγραφείς ο Aldous Haxley και ο George Orwell,

στα προφητικά τους βιβλία

''θαυμαστός καινούργιος κόσμος'' και ''1984''

είχαν μιλήσει για αυτόν τον επερχόμενο εφιάλτη της ανθρωπότητας...

Ο Orweell φοβόταν αυτούς που θα λογοκρίνουν τα βιβλία...

Ο Huxley πίστευε ότι η λογοκρισία δεν είναι απαραίτητη,

καθώς κανείς δεν θα ενδιαφέρεται να διαβάσει...

Ο Orweell φοβόταν τη στέρηση της πληροφόρησης...

Ο Huxley πίστευε ότι θα υπάρχει τόση πολύ

που θα οδηγεί στην παθητικότητα και τον εγωισμό...

Ο Orweell φοβόταν ότι η αλήθεια θα αποκρύπτεται...

Ο Huxley πίστευε ότι θα πνίγεται σε ένα συρφετό

παραπληροφόρης και άχρηστων πληροφοριών...

Ο Orweell φοβόταν ότι μια σκαβωμένη κοινωνία...

Ο Huxley φοβόταν μια αποβλακωμένη κοινωνία...

Ο Orweell φοβόταν το έλεγχο μέσω του φόβου...

Ο Huxley φοβόταν τον έλεγχο μέσω της ευχαρίστησης...

Συνοπτικά

Ο Orweell φοβόταν θα μας καταστρεψει ο φόβος...

Ο Huxley φοβόταν θα μας καταστρέψουν αυτά που αγαπάμε...

Ο παραπάνω ευστοχος παραλληλισμός των 2 συγγραφέων

γίνεται από τον Niel Postman στο βιβλίο

''Διασκεδάζοντας μέχρι θανάτου: O κοινός λόγος στην έποχή του θεάματος''

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος

ότι μάλλον ο Huxley είχε περισσότερο δίκαιο...

Ωστόσο ας μήν βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα,

γιατί το έργο συνεχίζεται ακόμη...